De labrador retriever komt van oorsprong uit de Canadese streken Labrador en Newfoundland. Hier komt de ook de naam van het ras vandaan. Niet alleen de labrador is afkomstig van deze streek. Ook de oorsprong van de newfoundlander ligt hier. De beide rassen werden naast elkaar gebruikt voor de visserij. Hier komt ook de liefde voor water vandaan.
Geschiedenis.
Kijken we verder terug in de tijd dan blijkt dat honden afkomstig van Portugese ontdekkingsreizigers (1501) enkele eigenschappen bevatten die ook terug te vinden zijn bij de labrador. Een voorbeeld is het ras ‘Cão de Agua’ dit was een waterhond die gebruikt werd voor het binnenhalen van netten, het terugbrengen van overboord gevallen voorwerpen en het vangen van ontsnapte vissen.
Rond 1583 werd Newfoundland door de Engelsen bezet. Aangenomen wordt dat deze de zwarte Hubertushond (bloedhonden) meegenomen hebben. Waarschijnlijk behoren deze honden hierdoor tot de voorouders van de labrador.
Door de Engelse overheersing was handelsverkeer tussen de Canadese streken Labrador en Newfoundland en Engeland mogelijk. En rond 1800 werden de 1ste honden geëxporteerd naar Engeland. Door hun zwemkunst en apporteerlust vielen de honden op bij de adelstand. Deze edelen zijn begonnen met het africhten van de honden voor de jacht.
Rond 1814 is voor het eerst vastgelegd hoe de labrador eruit moest zien. Dit was nog niet een echte rasstandaard, maar zo kon de kwaliteit van de hond enigszins gehandhaafd blijven.
In die tijd is de adelstand begonnen met het fokken van de labrador. Omdat ze probeerden het ras te verbeteren werden de honden o.a. gekruist met de Flatcoated retriever. Dit was op dat moment hun beste apporteur.
Het is niet precies aan te geven wanneer de naam labrador definitief als naam werd ingevoerd. Men vermoed dat dit in het begin van de 19de moet zijn geweest.
Een exportstop van Canadese zijde in 1885, is goed geweest voor de raszuiverheid. Men moest nu in Engeland zelf gaan kruizen.
In 1884 werden de 1ste labradors geregistreerd bij de Kennel Club(1878), het overkoepelende kynologisch orgaan in Engeland. In 1903 werd de labrador retriever door de Kennel Club erkend als ras. De labradors waren tot nu toe voornamelijk zwart van kleur. Geel was er wel, maar de jagers hadden een voorkeur voor de zwarte labrador, deze zouden beter zijn in het veld.
Na de 2de Wereldoorlog is men steeds meer doelgericht gaan fokken. Voorheen werd de labrador voor Dual Purpose gefokt. Tegenwoordig wordt weer gefokt op het Dual Purpose, maar nog steeds is er onderscheid tussen show- en werkhonden.
In 1899 werd uit 2 zwarte labradors een gele reu geboren. Deze werd veelvuldig ingezet voor de fokkerij. In het begin was de gele labrador niet populair. Door goede prestatie op o.a. ‘De Crufts Dog Show’, werd de belangstelling groter. Uiteindelijk werd in 1925 de ‘Yellow Labrador Retriever Club’ door een groep liefhebbers opgericht. Uiteindelijk waren beide kleuren even populair.
Vanaf 1993 werd de chocolate Labradors steeds populairder. Met als gevolg dat de gele labrador steeds meer uit het beeld verdween, maar sinds 2005 lijkt het erop dat de gele kleur weer in opmars is.
De labrador retriever in Nederland.
Na de 2de wereldoorlog de labradors uit Engeland geïmporteerd, met deze honden is men opnieuw met de fokkerij gestart. Want tijdens de oorlog was het ras bijna uit Nederland verdwenen. In de jaren die volgende werd het ras steeds populairder. Dit was aanleiding tot het oprichten van de Nederlandse Labrador Vereniging (NVL), opgericht op 10 oktober 1964. De NVL is een actieve vereniging, ze organiseren met grote regelmaat diverse soorten activiteiten.